:(

Προχθες που σε ειδα παλι για λιγο ουτε καν με κοιταξες...εφυγες και δεν ειπες ουτε ενα γεια...:( θεε μου ποσο πολυ ποναω να 'ξερες...υποφερω παρα πολυ μακρυα σου και το χειροτερο εσυ ουτε μου μιλας ποια ουτε ενα γεια :( γιατι μου το κανεις αυτο γιατι? τι σου εκανα και μου φερεσαι τοσο σκληρα...τωρα κανεις σαν να μη με γνωριζεις καν πως μπορεις και το κανεις αυτο πως? πως γινεται να τα ξεχασες ολα ματια μου...χθες εβγαλα βολτα τον σκυλο μετα απο πολυ καιρο και αρχισα να κλαιω γιατι θυμομουν καθε μερα που τον εβγαζα και μιλουσαμε στο τηλ μια ωρα δεν αντεξα :( ηθελα να σε παρω παλι να ακουσω την φωνη σου και να σου πω ποσο πολυ μου λειπεις πολυ σαγαπαω και πως ποναω παρα πολυ μακρυα σου...το ειχες κλειστο ομως βγηκε ο τηλεφωνητης ειπα να σ

μιλησω εκει...αλλα μπορει και να μην το ακουγες καν...τι να κανεις αραγε εχεις βρει καποια αλλη? και μονο που το σκευτομαι πεθαινω μεσα μου...δεν μπωρω να φανταστω οτι ακουμπας και φιλας καποια αλλη τρελενομαι...δεν αντεχω αλλο καρδια μου οσο περνανε οι μερες τρελενομαι πνιγομαι...κλαιω καθε μερα με τις ωρες...μου λειπεις μου λειπεις παρα πολυ αγγελε μου..μακαρι να με καταλαβενες εστω και λιγο μακρι :(

Υποφερω μακρια σου... :(

Χθες σε ειδα για λιγο απο μακρυα και ουτε καν μου μιλησες...απλα με κοιταξες σαν να ειμαι μια αγνωστη σαν να μην με ξερεις καν...να ξερες ποσο πολυ με πληγωσε αυτο...τωρα δεν θες ουτε καν να μου μιλας...:(  περπατουσα στο δρομο και ημουν σαν χαμενη σε σκευτομουν και λεω δεν ειναι αληθεια ολο αυτο νομιζω πως ζω ενα ονειρο...και το μονο που θελω ειναι εκει που περπαταω να εμφανιστεις εσυ και να μου πεις να παμε καπου μονοι μας να με παρεις αγκαλια και να κλαψω εκει για ωρες στη ζεστη σου αγκαλια και να μου πεις να ηρεμησω και πως εισαι μαζι μου τωρα...μονο αυτο θελω τιποτα αλλο....μετα  ηρθα σπιτι και αρχισα να κλαιω....3 ωρες εκλαιγα με λυγμους...με ρωτησε τι εχω και ειπα πως εχω κατι που με πνιγει παρα πολυ μεσα μου κατι που ειναι ποιο δυνατο κ απο μενα κατι που με σκοτωνει καθε μερα ολο κ ποιο πολυ...κατι που με αλλαξε τοσο πολυ που δεν με νοιαζει τιποτα και κανενας...τι ειναι αυτο το κατι μ ειπε πες μου και θα βρουμε λυση...δεν υπαρχει λυση ειπα....επεμενε να πω τι ειναι και τι θελω..αυτο το κατι δεν υπαρχει ειπα δεν ειναι τιποτα ...αυτο το κατι ομως εισαι εσυ μονο εσυ μπορεις να με κανεις οπως ημουν ..κανεις αλλος δεν μπορει κανεις..απλα θελω να χαθω απο παντου ετσι οπως ειμαι τωρα απλα υπαρχω...μονο το σωμα μου βρισκεται εδω..η ψυχη μου ειναι χαμενη..και δεν θελει να επιστρεψει...τελικα αρχισα να πιστευω πως μπορει να εχω και καταθλιψη οπως λεει..γιατι ολα αυτα τα συμπτωματα το οτι δεν θελω να φαω δεν θελω να παω πουθενα δεν θελω να με αγγιζει κανεις δεν με νοιαζει κανεις ουτε ο ιδιος μου ο εαυτος...κ θελω να μενω μονη μου και να κλαιω  να κλαιω με τις ωρες αυτο δειχνουν....ΕΓΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΘΕΛΩ ΕΣΕΝΑ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ...Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΠΟΛΥ....ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ ΑΚΟΜΑ... :(

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ... :(

Οι μερες περνανε κ μου λειπεις ολο κ ποιο πολυ αγγελε μου ...καθομαι και σκευτομαι συνεχεια τι κανεις που εισαι...αν μιλας με

καποια αλλη τωρα που δεν μιλας ποια μαζι μου...δεν μπωρω να το πιστεψω οτι ηρθαν ετσι τα πραγματα...συνεχεια θα σ λεω πως μπορεσες να με διαγραψεις απο παντου πως?..εσυ μου ελεγες πως θα μιλαμε που και που...ακομα κ σ'αυτο μου ειπες ψεματα ολα ψεματα :( μακαρι να ηξερες ποσο πολυ ποναω μεσα μου...ο πονος ειναι τεραστιος...σε χρειαζομαι τοσο πολυ καρδια μου...που εισαι...? :(